PIROGRAFIA - definicja


PIROGRAFIA - co to właściwie jest?

Pirografia, rozumiana jako rękodzieło, to technika zdobnicza polegająca na wypalaniu (wzorów, napisów, obrazów) na wszelkich nadających się do tego materiałach - najczęściej w drewnie i skórze. Do wypalania służy specjalne urządzenie zwane pirografem, posiadające końcówkę (grot) nagrzewającą się do kilkuset stopni Celsjusza. Istnieją także wypalarki gazowe (mikropalniki), zasilane ciekłym butanem. Natomiast na skalę przemysłową pirografię zdominowały plotery laserowe.

środa, 15 lipca 2015

Miss World 2120


Anne Gangway, lat 22. Tak, za nieco ponad sto lat, będzie wyglądał kanon piękna... Poprzedzony prawdopodobnie wojną atomową lub innym nieszczęściem.
Wymiary portretu: 30 x 20 cm (A4).

środa, 1 lipca 2015

Portrety. Trudności podczas wypalania.

Najważniejszym fragmentem każdego portretu, nie tylko wypalanego, są oczy. Na nie to bowiem w pierwszej kolejności pada wzrok oglądającego. Wbrew pozorom, nie są jednak zbyt trudne do wypalenia, gdyż poszczególne elementy (źrenice, gałki oczne, rzęsy) zwykle dobrze kontrastują ze sobą i pozostałą częścią twarzy. Bezwzględnie najważniejszą rzeczą jest zachowanie ich rozstawu i wielkości identyczne z oryginałem. W przeciwnym razie na portrecie możemy zobaczyć zupełnie inną osobę.

Dużo więcej swobody dają nam włosy, gdyż nie muszą być odwzorowane co do kosmyka. Ich wypalanie, to po prostu czynność w miarę prosta technicznie, ale bardzo żmudna i długotrwała. Im wierniej chcemy oddać czyjąś fryzurę, tym więcej czasu musimy na to poświęcić.

Za najtrudniejszy do wypalenia fragment twarzy uważam uśmiech. Już nieregularny kształt zębów jest sporym wyzwaniem. Dodatkowo bardzo mały kontrast występujący w tym rejonie jeszcze bardziej pogarsza sprawę. Dziąsła, zęby i szczeliny pomiędzy nimi oraz wargi często niemal zlewają się ze sobą, dlatego tak trudno ukazać je na portrecie nie mając możliwości użycia kolorów.